DRTko taldeak lesioengatik murriztutako XV bat aurkeztu zuen, baina 18 urtez azpikoen hainbat jokalariren laguntza izan zuen, partida serio eta fisikoa garatuz. Horri esker, durangarrak arazorik gabe nagusitu ziren markagailuan. Ingelesek, berriz, beteranoek osatutako 3./4. taldea aurkeztu zuten, baina baita gaur egun North 2 National Leagueko liga erdi profesionala jokatzen duen Macclesfieldeko lehen taldearekin ari diren promes gazteen errefortzuekin ere.Partidan zehar une hunkigarri asko bizi izan ziren eta horien artean azpimarratzekoa da azken besarkada eman zutela bi belaunaldik.

Errugbiaren festa jarraitua arratsaldean, ohiko hirugarren denborarekin, non alde bateko eta besteko kantak eta kantaldiak izan ziren, arratsaldea gris samar girotu zutenak Durangoko alde zaharrean.
Bisitarien espedizioko kideekin izandako inpresioak aldatu ondoren, partaideen artean gurasoak eta seme-alabak daudela ikusi da, ingelesez gain, galestar eta irlandar kideak ere badirela, eta adin-tartea oso zabala dela, datorren hilean 80 urte beteko dituen «linier» bat ere zenbatuta.

Macclesfielden heterogeneotasun handia, DRTren gaztetasuna edo hizkuntza ez ziren oztopo izan bertaratutako guztiok errugbi arratsalde ikusgarri batean bat egin genezan, 80 minututik gorako joko gisa ulertuz.

18: 00etan, britainiarren puntualtasunarekin eta DRTri Ingalaterrara egindako bisita itzultzeko gonbidapen formala egin ondoren, gehienek agur esan zioten Durangori, jasotako abegi ona eta tratu ona eskertuz.